تفاوت‌های کلیدی

شتابدهنده‌ و استارت‌آپ‌ استودیو

شتابدهنده‌ و استارت‌آپ‌ استودیو دو گزینۀ پیش‌روی استارت‌آپ‌ها و شرکت‌های تازه‌تأسیس برای بهبود عملکرد خود و ورود به بازار هستند. در متن پیش‌رو تفاوت‌های کلیدی این دو گزینه را بررسی می‌کنیم.

سرمایه‌گذاری خطرپذیر همچنان یکی از پرطرفدارترین طبقه‌های دارایی برای سرمایه‌گذاران است. در حال حاضر بیشتر از هر زمان دیگری بودجۀ سرمایه‌گذاری خطرپذیر وجود دارد و طبقه دارایی سهام خصوصی (که سرمایه‌گذاری خطرپذیر هرروز سهم بیشتری از آن را به‌خود اختصاص می‌دهد) به‌تازگی 2 تریلیون دلار دارایی قابل سرمایه‌گذاری به خود اختصاص داده است.

 

با افزایش روزافزون منابع سرمایه، تقاضا برای معاملات خطرپذیر قابل‌سرمایه‌گذاری نیز بیشتر می‌شود. «کالای کمیاب»[1] معاملۀ خطرپذیر فوق‌العاده‌ای است و همه دنبال راه‌هایی برای ایجاد معاملات جدید بزرگ‌مقیاس با کیفیت بالا هستند. الان زمان فوق‌العاده‌ای برای کسانی است که درصدد ساخت استارت‌آپ‌هایی بزرگ‌مقیاس هستند.

 

چشم‌انداز راه‌اندازی استارت‌آپ‌

زمانی‌که از ماشین‌های راه‌اندازی استارت‌آپ صبحت می‌شود، وای کامبینیتر[3] نامی سرشناس است. وای کامبینیتور از خلال شتاب‌دهی به استارت‌آپ‌های نوپا ارزش سهامی معادل 100 میلیارد دلار به‌دست آورد. در واقع، وای کامبینیتر تقریباً در 10 درصد از استارت‌آپ‌های میلیارددلاری وارد شده است.

 

وای کامبینیتر برنامه‌ای دقیق را حول‌محور مشتری هدفش، تکنسین/ هکرهای جوان، طراحی کرده‌ است. این برنامه رویدادهای جذب کمک‌های مالی‌، مهمانی‌های جذب سرمایه، مربیگری، آموزش، رویدادهای اجتماعی و دسترسی به طیف گسترده‌ای از دانشگاهیان حامی را ارائه می‌دهد که همه برای بنیانگذاران جوانی که قصد ورود به بازار را دارند جذاب‌اند. و این برنامه معجزه می‌کند.

 

مدلی نوپدید برای ایجاد شرکت‌های نوپا با پتانسیل بالای رشد در مقیاس صنعتی وجود دارد: استارت‌آپ استودیوها.

 

با این حال اخیراً گزارشی در Harvard Business Review نشان داده که میانگین سنی بنیان‌گذارانی که توانسته‌اند استارت‌آپشان را مطرح کنند اواسط تا اواخر 40 سالگی است.

 

ورود به استارت‌آپ استودیو

بسیاری با مراکز رشد و شتابدهنده‌ها آشنا هستند، اما مدل استارت‌آپ استودیو روشی جدید برای ساخت شرکت‌های نوپا با پتانسیل رشد بالا در مقیاس صنعتی است. اکنون نسخه‌های زیادی از این مدل‌های منحصربه‌فرد کسب‌وکار در سراسر جهان وجود دارد از جمله کوپلکس[4].

 

عموماً استارت‌آپ استودیوها فراهم‌کنندۀ پشتیبانی و منابع برای مطرح کردن یک شرکت جدید فناوری – از مرحلۀ کاشت ایده – هستند. آن‌ها در توسعۀ مدل کسب‌وکار، توسعۀ فناوری، ورود به بازار، مدیریت، کمک‌های حقوقی، کمک‌های مالی و جمع‌آوری تأمین مالی کمک می‌کنند. مدل استارت‌آپ استودیو یک مدل متمرکز بر منابع است که در مرحلۀ شکل‌گیری فعالیت می‌کند و طیف متفاوتی از پشتیبانی را متناسب با انواع دیگر بنیان‌گذاران یا اپراتورها – مشخصاً کسانی غیر از هکرهای جوان – فراهم می‌کند.

 

شبکۀ جهانی استارت‌آپ استودیو سازمانی تازه‌تأسیس و بخشی از شبکه‌های مولد رقابتی[5] است که ضمن افزایش آگاهی بیشتر دربارۀ این مدل در سطح جهانی، استودیوها و شتابدهنده‌ها را گرد هم می‌آورد.

 

جالب اینجاست استارت‌آپ استودیو حدود یک دهه از اولین شتابدهنده (YC) قدیمی‌تر است. بیل گراس در سال 1996 اولین استودیوی استارت‌آپ را با نام آیدیالَب[6] در پاسادینای کالیفرنیا تأسیس کرد. بیش از چهار درصد تک‌شاخ‌های فناوری وابسته به یک استودیوی استارت‌آپی بوده‌اند و این مدل روزبه‌روز بر محبوبیتش افزوده می‌شود.

 

استارت‌آپ استودیوها تنها مدل بنای استارت‌آپ نیستند و من انتظار ندارم جای شتابدهنده‌ها را بگیرند. از این گذشته، تمرکز استارت‌آپ استودیوها بر مرحلۀ متفاوتی است و طیف متفاوتی از منابع پشتیبانی را در فرآیند ایجاد استارت‌آپ فراهم می‌کنند. با این حال، پیش‌بینی می‌کنم که محبوبیتشان را حفظ کنند زیرا سرمایه‌گذاران بیشتری به دنبال معاملات سرمایه‌گذاری با کیفیت بالا هستند و هر روز بنیانگذاران و اپراتورهای غیرمرتبط‌ بیشتری وارد حوزۀ فناوری می‌شوند.

 

اینفوگرافیک تفاوت شتابدهنده و استارتاپ استودیو

 

شتابدهنده‌ یا استارت‌آپ‌ استودیو: کدام یک برای شما مناسب است؟

برای انتخاب مدل مناسب، باید تفاوت‌های بین شتابدهنده‌ و استارت‌آپ‌ استودیو را در برخی از زمینه‌های کلیدی درک کنید:

 

  • پشتیبانی

استارت‌آپ‌ استودیوها از اولین مرحله همراه شرکت‌ها هستند و معمولاً پشتیبانی مستقیمی در تمام مراحل از بازاریابی تا زنجیرۀ تأمین، فناوری، استعدادیابی و غیره ارائه می‌دهند. اما شتابدهنده‌ها بیشتر متمرکز بر آموزش، شبکه‌سازی، فضاهای همکاری، مربیگری و تأمین مالی هستند.

 

  • طول برنامه

عموماً شتابدهنده‌ها برنامه‌هایی را ارائه می‌دهند که مدت‌زمان محدودی (معمولاً سه تا شش ماه) اجرا می‌شوند و نهایتاً با جلسۀ درخواست سرمایه و دریافت مدرک تمام می‌شوند. استارت‌آپ استودیوها معمولاً طول برنامۀ ثابت ندارند. ما در کوپلکس با توجه به اینکه در چه مرحله‌ای متمرکز هستیم، طول برنامه‌های خود را تعیین می‌کنیم.

 

  • گروه‌سازی

بیشتر شتابدهنده‌ها مشتریانشان را «گروه‌بندی» می‌کنند و جلسات را به‌صورت هماهنگ برای تمامشان اجرا می‌کنند. این کار باعث می‌شود عملیات شتابدهنده مقیاس‌پذیر باشد. از طرف دیگر، استارت‌آپ استودیوها عموماً با پس‌وپیش کردن تاریخ شروع سرمایه‌گذاری‌هایشان، میزان درخواست منابع برای ساخت شرکت را متعادل می‌کنند که نتیجتاً منجربه مقیاس‌پذیری بیشتری می‌شود. البته شاهد این هستیم که استارت‌آپ استودیو‌ها گروه‌های مشتریان را در یک فصل یا سال دسته‌بندی می‌کنند و بعد درون همان زمان مشخص، تاریخ شروع سرمایه‌گذاری را متفاوت می‌چینند.

 

  • قیمت

هم استارت‌آپ استودیوها و هم شتابدهنده‌ها برای خدمات خود «هزینه» می‌گیرند که اغلب در قالب بخشی از سهام شرکت است. شتابدهنده‌ها غالباً از 2 تا 10 درصد از سهام را می‌گیرند و بسیاری از آ‌ن‌ها بابت برنامه‌هایشان نیز هزینه می‌گیرند که برای کم کردن هزینه‌های کلی از مبلغ سرمایه‌گذاری کم می‌کنند. بعضی اوقات، استارت‌آپ استودیوها علاوه‌بر سهام، برای تأمین منایع مراحل آتی مقداری هزینۀ نقدی هم درخواست می‌کنند و برخی به جای پول نقد، سهام بیشتری می‌گیرند.

 

  • اپراتورها

شتابدهنده‌ها با اپراتورهای خارجی کار می‌کنند و آن‌ها دستورکارهای مخصوص خودشان را دارند، درحالی‌که استارت‌آپ استودیوها رویکردهای متفاوتی دارند. برخی با اپراتورهای خارجی و برخی دیگر با اپراتورهای داخلی برای ادارۀ شرکت‌های خود همکاری می‌کنند. به‌همین‌ترتیب، برخی ایده‌های خاص خود را ایجاد می‌کنند، درحالی‌که برخی دیگر آن‌ها را از جاهای دیگر تهیه می‌کنند.

 

  • سرمایه‌گذاری

تقریباً همه شتابدهنده‌ها در شرکت‌هایی که برمی‌گزینند، سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ معمولاً از 50 هزار تا 150 هزار دلار. برخی از آن‌ها بودجه‌های مستمری دارند و همچنان در مراحل آتی جذب سرمایه به سرمایه‌گذاری ادامه می‌دهند. استارت‌آپ استودیوها عموماً برای ایده‌های تولیدی خودشان تأمین مالی می‌کنند اما معمولاً وقتی ایده‌ها از خارج باشند سرمایه‌گذاری نقدی انجام نمی‌دهند. استارت‌آپ‌ استودیوها مانند شتابدهنده‌ها، غالباً بودجه‌های مستمری برای سرمایه‌گذاری در مراحل بعدی در شرکت‌های خود دارند.

 

  • مراحل

شتابدهنده‌ها معمولاً با شرکت‌هایی کار می‌کنند که در مرحلۀ پساتولید و شروع درآمدزایی قرار دارند و سرعت رسیدن به مرحلۀ کاشت ایده را بیشتر می‌کنند که به معنای 10 هزار یا حتی 100هزار دلار درآمد ماهانه است. استارت‌آپ استودیوها معمولاً از زمان طرح اولیۀ شرکت‌ها کار را شروع می‌کنند و آن‌ها را (حدأقل) به مرحلۀ کشت ایده می‌رسانند. بسیاری از استودیوها از مرحلۀ پیش از کاشت ایده تا تکامل شرکت را پشتیبانی می‌کنند.

 

  • موقعیت مکانی

برنامۀ اکثر شتابدهنده‌ها به صورت حضوری است و لازم است تا با بقیه گروه خود همکاری کنید. استارت‌آپ استودیوها اما عموماً به این امر احتیاج ندارند و بیشتر تمایل به ارتباط دورادور دارند.

 

پانویس

[1]  rare commodity

[3] Y Combinator

[4] Coplex

[5] Generative Adversarial Networks )GAN(

[6] Idealab

 

*این مقاله در ابتدا در Born2Invest.com منتشر شد.

منبع: کوپلکس

مؤلف: زَک فِرِس

May 3, 2019

ترجمه و ویرایش اختصاصی برای وبلاگ تکنوتجارت

نظرات کاربران