چرا پول هوشمند CVC مهم است؟

پول هوشمند[1] سرمایه‌ای است که تحت کنترل سرمایه‌گذاران نهادی[2]، کارشناسان بازار، بانک‌های مرکزی، صندوق‌ها و سایر متخصصان حوزه مالی قرار دارد. پول هوشمند در اصل یک اصطلاح قماربازی بوده که به نحوه بازی بازیکنانی با سابقۀ موفقیت‌آمیز، اشاره می‌کند.

اصطلاح پول هوشمند از کجا آمده‌است؟

اصطلاح «پول هوشمند» در اصل به قماربازانی گفته می‌شود که دانش گسترده‌ای از بازی‌ای که در حال شرط‌بندی در آن بوده‌اند داشتند یا برخلاف بیشتر مردم از نکته خاصی در مورد بازی می‌دانستند. دنیای سرمایه‌گذاری نیز شرایطی مشابه دارد؛ عموم مردم اینگونه تصور می‌کنند که پول هوشمند توسط افرادی با درک کاملتری از بازار یا اطلاعاتی که سرمایه‌گذاران معمولی به آن دسترسی ندارند، سرمایه‌گذاری می‌شود. به این ترتیب، باور دارند که پول هوشمند نسبت به سرمایه‌گذاران خرد، شانس بسیار بهتری برای موفقیت دارد.

پول هوشمند همچنین به نیروی جمعی نقدینگی‌های کلان که می‌توانند وضعیت بازار را تغییر بدهند، اشاره می‌کند. با این تفسیر از اصطلاح پول هوشمند، بانک‌های مرکزی همان نیروی پشت پول هوشمند هستند و هر کدام از معامله‌گرها از پول هوشمند پیروی می‌کنند.

در اصطلاح اصلی و در بحث مربوط به بخت‌آزمایی، پول هوشمند به کسانی اشاره می‌کند که با شرط‌بندی و استفاده از الگوریتم‌های ریاضی برای تصمیم‌گیری نوع و چگونگی شرط‌بندی، بازی می‌کنند.

شناخت پول هوشمند

به‌طور کلی، یکی از اطلاعاتی که به‌طور انحصاری تنها در دست مشارکت‌کنندگان مطلع بازار قرار دارد، قیمت‌گذاری سهام و گزینه‌های شاخص[3] است. معامله‌گران و سرمایه‌گذاران بی‌تجربه در مقابل این اطلاعات گیج می‌شوند و درنتیجه این اطلاعات تنها مورد استفاده مشارکت‌کنندگان مطلع‌تر بازار قرار می‌گیرد. به این ترتیب، دانستن اینکه چه کسانی مسئول پول هوشمند بوده و این نقدینگی‌ها را در کجا سرمایه‌گذاری می‌کنند، به سرمایه‌گذاران خرد کمک می‌کند که از سرمایه‌گذاران پول هوشمند پیروی کنند.

پول هوشمند و پول احمق

بعضی از فراهم‌کنندگان داده[4] از روش‌ها و منابع اطلاعاتی گوناگونی استفاده می‌کنند تا اطلاعات معاملات تجاری و غیرتجاری را گروه‌بندی کنند. یکی از منابع این گروه‌بندی‌ها، گزارش تعهد معامله‌گران[5] است که توسط «کمیسیون معاملات آتی کالای آمریکا»[6] به‌صورت هفتگی منتشر می‌شود. بسیاری از تحلیلگران از این اطلاعات برای پیش‌بینی معاملات آتی معامله‌گران مطلع‌تر استفاده می‌کنند. هرگونه مطالعه نمودارهای مالی مربوط «پول هوشمند در مقابل پول احمق[7]» باید روی تفاوت‌های مشهود میان جایگاه این دو گروه در بازار تاکید کنند.

با این حال، کسانی که این نمودارها را مدنظر قرار می‌دهند باید توجه کنند که یک  مطالعه نمودار که رفتار قیمت‌ها[8] را به‌عنوان پول هوشمند یا پول احمق دسته‌بندی می‌کند، ممکن است به توصیف‌های نامعتبر متمایل باشد. رفتارهای سرمایه‌گذاری[9] نمی‌توانند فقط از طریق بررسی رفتار قیمت،نیت سرمایه‌گذاران را متوجه شوند. علاوه‌بر این بازده‌های یک نفر، حتی در صورتی که یکی از مدیران حرفه‌ای‌ترین پورتفوی‌ها باشد، معمولا با بازده‌های سرمایه‌گذاری مکانیکی برروی شاخص‌ها تطابق ندارد.

گسترۀ پول هوشمند در سرمایه‌گذاری

سرمایه‌گذاران پرطرفداری مانند «وارن بافت[10]» یکی از سرمایه‌گذاران پول هوشمند حساب می‌شوند، اما گسترۀ فعالیت‌های آنها همیشه مدنظر قرار نمی‌گیرد. وقتی ذخایر نقدی در شرکت بافت، برکشایر هاتاوی[11]، جمع می‌شود و سرمایه‌گذاری نمی‌شود، این قطعاً نشانه‌ای است که بافت فرصت‌های ارزشی زیادی را در بازار نمی‌بیند. با این حال، بافت ممکن است در یک سطح خیلی پایین مانند 25 هزار دلار سرمایه‌گذاری می‌کند که در مقابل پورتفوی یک میلیارد دلاری او چیزی نیست.

پول هوشمند بافت، به جای آنکه روی یک شرکت سرمایه‌گذاری کند کل آن شرکت را تصاحب می‌کند. سرمایه‌گذاران نهادی در سطح بافت، برای تاثیر کلی پورتفوی به سنجش[12] احتیاج دارند. بنابراین، حتی هنگامی که پول هوشمند در حال جمع‌آوری ارزش در شرایط بازار کنونی است، به این معنی نیست که حتما فرصت‌های خوبی، مخصوصا برای خرید سهام با حجم پایین، وجود دارد.

پول هوشمند در سرمایه‌گذاری خطرپذیر

در دنیای سرمایه‌گذاری خطرپذیر، زمانی از اصطلاح پول هوشمند استفاده می‌شود که سرمایه‌گذار خطرپذیر علاوه بر پول، مشاوره و آگاهی خود از راه‌های کارآمد به کار بردن این پول را هم به سرمایه‌پذیر ارائه می‌دهد. به این دلیل «هوشمند» نامیده می‌شود که کسب‌وکار علاوه بر منابع مالی، از تجربه، خرد و بینش سرمایه‌گذاران نیز بهره می‌برد.

در اصطلاحات سرمایه‌گذاری خطرپذیر، زمانی که فقط پول سرمایه‌گذاری می‌شود بدون اینکه سرمایه‌گذاران دانش و زمان خود را صرف کنند، به آن پول «پول احمق» می‌گویند.

مزایای پول هوشمند سرمایه‌گذار برای کسب‌وکارها

• بینش و تجربه سرمایه‌گذار

سرمایه‌گذاران خطرپذیر و سرمایه‌گذاران فرشته باتجربه، پرتفوی خود را با سرمایه‌گذاری روی استارت‌آپ‌های بسیاری ایجاد می‌کنند، بنابراین بر کسی پوشیده نیست که موفقیت‌ها و شکست‌های پرشماری را دیده‌اند. استارت‌آپ‌های نوپا می‌توانند از سال‌ها تجربه سرمایه‌گذاران برای پاسخ به مشکلات استفاده کنند و از دام‌های کسب‌وکاری بگریزند.

• جذب متخصصان

سرمایه‌گذاران پول هوشمند معمولا شبکه‌ها و پرتفوی بزرگی دارند، بنابراین به مجموعه ارزشمندی از افراد دسترسی دارند. استارت‌آپ‌ها می‌توانند از سرمایه‌گذاران خود برای جذب نیروهای ماهر که ممکن است پیدا کردنشان سخت باشد، کمک بگیرند.

• تامین مالی در آینده

وجود سرمایه‌گذار مناسب می‌تواند اثرات مثبت پایداری برای آینده مالی یک استارت آپ داشته باشد. پول هوشمند می‌تواند امکان‌ها را برای مشارکت سرمایه‌گذاران دیگر و ادامه سرمایه‌گذاری در دورهای بعدی تامین مالی افزایش دهد.

• شبکه‌های ارتباطی

علاوه بر جذب پرسنل، سرمایه‌گذاران خوب شبکه های خود برای ایجاد ارتباط را در اختیار استارت‌آپ‌ها می‌گذارند. هنگامی که یک استارتاپ به دنبال مشارکت استراتژیک است، شبکه سرمایه‌گذار به نفع استارتاپ تمام می‌شود.

• تشویق بازار به مشارکت

واردن کردن پول هوشمند به یک شرکت به معنی علاقه سرمایه‌گذار به گسترش و موفقیت بلندمدت شرکت است. یک سرمایه‌گذار خوب می‌تواند با تبلیغ و به اشتراک‌گذاری تعاملش با استارتاپ، مشتریان و بازارهای جدید برای استارتاپ بسازد و در نقش بزرگترین مبلغ یک شرکت باشد.

• داده‌ها و هوش تجاری

استارت‌آپ‌ها اغلب مجبورند تصمیم‌های سختی بگیرند، چه در حال بازسازی، چرخش یا ایجاد مشارکت‌های استراتژیک باشند. استارت‌آپ‌ها می‌توانند از هوش تجاری سرمایه‌گذاران خود برای اتخاذ بهترین تصمیمات سخت استفاده کنند و نیروی محرکه یک اقدام ضروری باشند.

• مربیگری

برای کارآفرینان غیرمعمول نیست که مهارت‌های رهبری اجرایی نداشته باشند. از آنجایی که سرمایه‌گذاران باتجربه به‌طور منظم با انواع رهبران و سبک های رهبری کار می‌کنند، می‌توانند بهترین شیوه‌ها را با کارآفرینان به اشتراک بگذارند تا به آنها کمک کنند بهترین رهبر برای شرکت خود باشند.

 پول هوشمند در سرمایه‌گذاران خطرپذیر شرکتی جهانی

شرکت‌های جاافتاده‌ای مانند اینتل، آمازون، گوگل یا جانسون اند جانسون نقشی کلیدی در تامین مالی استارت‌آپ‌ها در دهه‌های اخیر ایفا کرده‌اند. با این حال و علی‌رغم افزایش فوق‌العاده تعداد سرمایه‌گذاران و حجم معاملات سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی، مفید و موثر بودن این نوع سرمایه‌گذاری از نظر ایجاد ارزش برای سرمایه‌گذاران و استارت‌آپ‌ها، هنوز مشخص نیست. به طور خاص با توجه به افزایش بی‌ثباتی و محدودیت منابعی که در نتیجه پاندمی کرونا در سال 2020 رخ داده، بسیاری از شرکت‌ها از سرمایه‌گذاری خطرپذیر خودداری می‌کنند و سایر شرکت‌ها همچنان با سرعت درحال پیشروی هستند. در شرایطی که تصمیم‌سازان شرکت‌ها به‌دنبال هرس کردن سرمایه‌گذاری‌های غیرمولد هستند، نیاز شدیدتری به بررسی نتیجه عملکرد[13] سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر وجود دارد.

فرض رایجی وجود دارد که درحالی‌که سرمایه‌گذاران شرکتی[14] به‌طور همزمان به دنبال بازده‌های استراتژیک و مالی هستند. با این حال، مشخص نیست که سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی در هر حوزه فعالیت چه مقدار ارزش تولید می‌کند. به‌عنوان مثال، چه مولفه‌های کلیدی برای عملکرد استراتژیک وجود دارد؟ آیا تلاش برای به دست آوردن بازده‌های استراتژیک، بازده‌های مالی را به‌خطر می‌اندازد؟ دلایل موافقت و مخالفت با سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر که سرمایۀ ریسک[15] را از شرکت‌های جاافتاده دریافت می‌کنند چیست؟

مطالعه فراتحلیل سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی

علی‌رغم پرشمار بودن پژوهش‌های تجربی، همچنان سوالات بالا بی‌پاسخ باقی مانده‌اند و فراتحلیل یک ابزار کیفی مناسب برای نظم دادن به تحقیقات در حوزه سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی است. فراتحلیل‌ها نتایج چندین مطالعه علمی را که به یک سوال پرداخته‌اند ترکیب می‌کنند و یک جمع‌بندی ارزشمند از نتایج تجربی آنها، به دست می‌آورند. در حالی که هر مطالعه با یک روش، متمایل است تا به‌صورت غیرسیستماتیک مسائل را بررسی کند، فراتحلیل الگوهای کلی معتبرتری را با ترکیب تعداد زیادی از پژوهش‌های موجود فراهم می‌کند. این مقاله که در مجله کارآفرینی استراتژیک[16] منتشر شده، به‌طور سیستماتیک نتایج عملکرد سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر شرکتی را از جنبه‌های مختلف بررسی کرده و  بزرگی و وابستگی متقابل میان این نتایج عملکرد را با استفاده از فراتحلیل، آشکار می‌کند.

یافته‌های اصلی این مقاله[17]  در سه گام متوالی به شرح زیر است:

اول: نتیجه عملکرد سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی

بزرگی نتیجه عملکرد سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی در حوزه‌های گوناگون، با هم متفاوت است. اگرچه بسیاری از پژوهش‌ها نشان داده‌اند که سرمایه‌گذاران شرکتی در درجه اول به‌دنبال اهداف استراتژیک هستند، با این حال به‌طور کلی بازده‌های استراتژیک به بازده‌های مالی که از سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر شرکتی استخراج شده‌اند، فراتر نمی‌رود. درحالی‌که بازده‌های به‌دست‌آمده از این سرمایه‌گذاری‌ها در میان اهداف دوگانه سرمایه‌گذاران شرکتی مشترک است، سرمایه‌گذاری‌های خطرپذیر درجه کمتری از کسب ارزش[18] را در مقایسه با حوزه‌های امور مالی و استراتژی سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی دارند.

دوم: ارتباط متقابل میان نتایج این نوع سرمایه‌گذاری

ایجاد ارزش در هر مرحله از سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکتی با سایر مراحل ارتباط متقابل دارد. در صورتی‌ که شرکت‌ها بتوانند به عملکرد استراتژیک از طریق گسترش فعالیت‌های خود به بازارها و فناوری‌های جدید برسند، علاوه بر عملکرد خطرپذیر، سود مالی آنها نیز بهبود پیدا می‌کند. با این حال برخلاف چیزی که در نگاه اول به‌نظر می‌رسد، عملکرد کلی خطرپذیری ممکن است بازده‌های مالی شرکت را با مشکل مواجه کند، شاید به این دلیل که سرمایه‌گذاران شرکتی ممکن است بخشی از بازده مالی خود را فدای جذب سرمایه‌پذیرهایی کنند که امید دارند ارزش استراتژیک را به همراه داشته باشند.

[1] Smart money

[2] Institutional investors

[3] Index options

[4]  Data providers

[5] Commitment of Traders (COT)

[6] Commodity Futures Trading Commission (CFTC)

[7] Dumb money

[8] Price actions

[9] Investing action

[10] Warren Buffett

[11] Berkshire Hathaway

[12] Scale

[13] Performance outcome

[14]  Corporate Venture Capital (CVC)

[15] Risk capital

[16] The Strategic Entrepreneurship Journal

[17] Huang, P., & Madhavan, R. (2021). Dumb money or smart money? Meta‐analytically unpacking corporate venture capital. Strategic Entrepreneurship Journal, 15(3), 403-429.

[18] Value capture

منابع: نوآوری کاربردی UCI Beall، استراتژیک منیجمنت، اینوستوپدیا

مؤلف: اثان پرز، کرولاین بنتون، پیوآن هوآنگ و راوی مدهیون

ترجمه و ویرایش اختصاصی برای وبلاگ تکنوتجارت: محمدحسن هاشم‌خانلو